Przemysłowe karty Compact Flash

Karty Compact Flash są kartami pamięci, w których zastosowano pamięć typu flash NAND, czyli rodzaj trwałej (nieulotnej) pamięci komputerowej, stanowiącej rozwinięcie konstrukcyjne i kontynuację pamięci typu EEPROM. Jest to format kart zaproponowany przez firmę SanDisk w 1994 roku i jest to najdłużej dostępny na rynku format kart flash.

Czym są karty Compact Flash?

Standard Compact Flash (CF) określa zarówno specyfikację elektryczną, jak i fizyczną dla interfejsu 50-ciopinowego zawartego w jednej z dwóch rodzajów obudów.

Specyfikacja elektryczna kart CF jest identyczna ze standardem PCMCIA– wykorzystywane jest 50 z 68 dostępnych sygnałów.

Specyfikacja fizyczna kart Compact Flash

Karty CF typu I mogą pracować bezproblemowo w slotach przeznaczonych zarówno dla kart typu I jak i typu II.

Środowisko pracy

Typowy zakres temperatur pracy kart CF to 0⁰C~70⁰C. Niektóre przemysłowe karty CF mają budowę pozwalającą im na pracę w temperaturach nawet od -45⁰C do 95⁰C.

Karty te z reguły są wodoszczelne oraz mają znacznie podwyższoną odporność udarową niż inne nośniki.

Napięcie zasilania

Specyfikacja kart Compact Flash określa, że mogą one pracować w trzech trybach

  • Zasilanie tylko napięciem 3,3 V
  • Zasilanie tylko napięciem 5V
  • Zasilane napięciem 3,3/5V

Karty dwunapięciowe są obecnie najszerzej stosowanie. W zależności od tego jakie napięcie jest dostępne, pod takim pracuje karta – następuje automatyczny wybór.

Typ pamięci flash

Budowa pamięci kart Compact Flash jest realizowana na dwa sposoby:

  • SLC Flash – Single Level Cell – poszczególne komórki pamięci zrealizowanej w tej technologii przyjmują jedynie dwa stany. Karty CF zrealizowane w tej technologii mają znacznie większą żywotność niż pamięci MLC – wytrzymują do 70 000 zapisów na komórkę. Ponadto pamięci SLC mają znacznie wyższą tolerancję na niskie i wysokie temperatury pracy oraz zauważalnie większą szybkość odczytu danych.
  • MLC Flash – Multi Level Cell – poszczególne komórki pamięci przyjmują wiele stanów napięciowych, obecnie maksymalnie 8 stanów, czyli 2 bity na jedną komórkę pamięci. Ta technologia wykonania jest mniej trwała (do 3000 zapisów), jednak jest znacznie tańsza, przez co chętnie wykorzystywana jest do budowy pamięci USB i SD.

Cel i zalety stosowania kart CF

Wykorzystanie kart CF zamiast dysków talerzowych w urządzeniach przemysłowych niesie ze sobą wiele korzyści. Jako podstawową korzyść uznaje się znacznie większą odporność na wstrząsy mechaniczne, co zmniejsza prawdopodobieństwo utraty danych w wyniku oddziaływania mechanicznego. Dodatkowymi zaletami są: mniejsza masa urządzenia, szybszy transfer danych, dłuższa bezawaryjność, mniejszy pobór prądu i emisja ciepła.

W przemyśle karty Compact Flash są często wykorzystywane w komputerach jednopłytkowych 3,5”, np. GENE-LN05 firmy Aaeon czy PCM-3343 firmy Advantech. Ponadto jest to nośnik chętnie wykorzystywany też w komputerach przemysłowych dedykowanych do zastosowań w transporcie, właśnie ze względu na swoje właściwości (odporność na wstrząsy, szybkość pracy).

Karty Compact Flash są również szeroko wykorzystywane jako nośniki danych w aparatach oraz kamerach cyfrowych. W szczególności dotyczy to profesjonalnych urządzeń przechwytujących obraz w wysokiej jakości.

Mimo rozpowszechnienia się dysków SSD SATA oraz ciągły spadek ich cen, wiele komputerów przemysłowych wciąż korzysta ze standardu Compact Flash właśnie ze względu na jego niezawodność i specyfikę pracy.

Wymiana starych dysków talerzowych wykonanych w standardzie IDE na karty CF jest najprostszym sposobem na widoczne zwiększenie wydajności komputera, zwłaszcza jeśli chodzi o starsze komputery przemysłowe wyposażone w takie dyski.

Rodzaje trybów dostępu do pamięci

Karta Compact Flash może pracować w jednym z trzech trybów dostępu do pamięci PC Card Memory Mode, PC Card I/O Mode, oraz True IDE Mode.

PC Card I/O Mode

W trybie PC Card I/O, plik zadaniowy (task file) jest mapowany w I/O przestrzeni pamięci.

PC Card Memory mode

W trybie PC Card Memory (lub Common Memory), rejestry plik zadaniowego (task file registers) są mapowane we wspólnej przestrzeni pamięci karty Compact Flash.

W tym trybie pamięci karta może wykonywać zarówno 8-bitowe jak i 16-bitowe operacje I/O do wspólnych adresów pamięci.

Tryb TRUE IDE

Tryb TrueIDE jest trybem pracy, w którym karta CF może pracować w oparciu o kontroler IDE. Można tego dokonać stosując adaptery IDE->CF, obsługujące do dwóch kart jednocześnie. Tryb TrueIDE, w przeciwieństwie do wykorzystania adapterów pasywnych, pozwala na traktowanie takich pamięci jako pamięci trwałe (fixed). Kontroler TrueIDE analizuje strumień danych przesyłanych pomiędzy pamięcią CF a kontrolerem IDE i przekazuje informacje o tym, że media są „stałe”. Pozwala to na instalację systemów operacyjnych na pamięciach CF z użyciem trybu TrueIDE.

Mimo, że interfejs elektryczny karty Compact Flash jest identyczny z interfejsami ATA to karty nie wspierające trybu TrueIDE mogą nie współpracować z przejściówkami IDE->CF.

Tryb TrueIDE może obsługiwać sprzętowo tzw. MultibootTrueIDE, gdzie dwie karty CF są podpięte do jednego adaptera i jedna z nich pracuje w trybie IDE Master a druga IDE Slave. Dzięki prostemu sposobowi można przełączać tryby w jakim pracują oba dyski, co pozwala na łatwą zmianę priorytetu bootowania lub stworzenia kopii zapasowej systemu operacyjnego.

PIO Mode

PIO czyli Programmed Input/Output jest podstawowym trybem transmisji danych kart CF pracujących w trybie TrueIDE. Transmisja danych odbywa się z wykorzystaniem procesora komputera jako części ścieżki przesyłanych danych. Jest to najwolniejszy z trybów pracy TrueIDE – prędkość transmisji nie przekracza tutaj 16.6 MB/s dla trybu PIO Mode 4. Jest to mało wydajny tryb ze względu na zużycie energii procesora i ograniczenie przepustowości danych. Obecnie bardzo rzadko korzysta się z tego trybu właśnie ze względu na jego małą wydajność – stosuje się go jedynie przy wykorzystywaniu aplikacji, które nie obciążają bardzo procesora czy też aplikacji jednozadaniowych.

PIO Mode Cycle Time (nanoseconds) Maximum Transfer Rate (MB/s) Defining Standard
Mode 0 600 3.3 ATA
Mode 1 383 5.2 ATA
Mode 2 240 8.3 ATA
Mode 3 180 11.1 ATA-2
Mode 4 120 16.7 ATA-2
Tabela 1. Prędkości przesyłu danych w poszczególnych trybach pracy PIO

DMA

DMA, czyli Direct Memory Acces jest cechą współczesnych komputerów oraz mikroprocesorów, która umożliwia niektórym podsystemom sprzętowym w komputerze na bezpośredni dostęp do pamięci systemowej w celu odczytu/zapisu, niezależnie od procesora. W przypadku kart Compact Flash pozwala to na swobodną transmisję danych pomiędzy kartą CF a pamięcią RAM. Dzięki takiemu zabiegowi można osiągnąć znacznie mniejsze obciążenie procesora podczas takich operacji a za czym idzie – zmniejszyć zużywaną przez niego energię oraz wydzielane ciepło. Szybkość transmisji danych w takim trybie nie przekracza 20 MB/s.

 

DMA Mode Cycle Time (nanoseconds) Maximum Transfer Rate (MB/s) Defining Standard
Single Word Mode 0 960 2.1 ATA
Single Word Mode 1 480 4.2 ATA
Single Word Mode 2 240 8.3 ATA
Tabela 2. Prędkości przesyłu danych w poszczególnych trybach pracy DMA Single Word Mode
 DMA Mode Cycle Time (nanoseconds)  Maximum Transfer Rate (MB/s)   Defining Standard
 Multiword Mode 0  480  4.2 ATA
 Multiword Mode 1 150 13.3 ATA-2
 Multiword Mode 2 120 16.7 ATA-2
Tabela 3. Prędkości przesyłu danych w poszczególnych trybach pracy DMA Multi Word Mode

Ultra DMA

Tryb Ultra DMA (w skrócie UDMA) został zaprojektowany w celu jak najlepszej optymalizacji interfejsu ATA. Koncepcją UDMA było wykorzystanie zarówno narastających jak i spadających zboczy sygnałów w celu zwiększenia transmisji danych, co oznaczało wzrost przepustowości sygnału o 100%. Tryb UDMA wprowadził także użycie kodu CRC w celu detekcji błędów transmisji danych. Tryb UDMA wymaga zastosowania odpowiedniego chipsetu w urządzeniu oraz odpowiedniej karty CF. Najszybsze obecnie karty CF to karty działające w trybie UDMA4 (Ultra-ATA /66), transfer danych jest tutaj na poziomie ≥66MB/s.

Ultra DMA Mode Cycle Time (nanoseconds) Maximum Transfer Rate (MB/s) Defining Standard
Mode 0 240 16.7 ATA/ATAPI-4
Mode 1 160 25.0 ATA/ATAPI-4
Mode 2 120 33.3 ATA/ATAPI-4
Mode 3 90 44.4 ATA/ATAPI-5
Mode 4 60 66.7 ATA/ATAPI-5
Mode 5 40 100.0 ATA/ATAPI-6
Tabela 4. Prędkości przesyłu danych w poszczególnych trybach pracy UDMA

Bit typu „Fixed” oraz „Removable”

Karty z bitem typu fixed mogą być widziane przez urządzenie jedynie jako pamięci masowe nieusuwalne z systemu. Stosowanie takich kart pozwala na swobodną instalację na nich systemów operacyjnych. Mowa tu przede wszystkim o systemach z rodziny Windows, które miewają problemy z instalacją na kartach typu removable. Karty z bitem typu Fixed nie mogą być stosowane np. do aparatów cyfrowych.

Karty z bitem typu removable to karty widziane jako nośnik wymienny, mogą być bezpiecznie usuwane podczas pracy urządzenia. Są to karty najczęściej dedykowane do pracy w aparatach i kamerach cyfrowych, rzadziej w komputerach. Instalacja systemu operacyjnego Windows na karcie tego typu jest dość problematyczna. Systemy z rodziny Linux nie powinny jednak mieć problemów z przyjęciem takiego dysku jako dysk systemowy.

Odpowiedni dobór karty CF ma duże znaczenie dla poprawnej i bezproblemowej współpracy z urządzeniem.  Wybór nieodpowiedniej karty może przyczynić się do niepoprawnej pracy urządzenia lub nawet braku funkcjonalności. Firma CSI ma w swojej ofercie pamięci CF wielu producentów, m. in Cactus. Nasi pracownicy chętnie udzielą wsparcia przy doborze odpowiednich pamięci Compact Flash oraz przedstawią korzystną dla Państwa ofertę.

Inne wpisy

Dlaczego DDR5 ma znaczenie dla serwerów: Czy warto dokonać zmiany?

Który typ pamięci jest odpowiedni dla danej platformy serwerowej? – RDIMM vs UDIMM W ciągu ostatniej dekady liczba rdzeni procesorów serwerowych gwałtownie wzrosła z 12 rdzeni na gniazdo do 96, a ostatnio do 128 rdzeni na gniazdo. Przepustowość pamięci skalowała…

Czytaj więcej
NVIDIA

Aetina – innowacyjne rozwiązania NVIDIA dedykowane AI

Aetina jest producentem innowacyjnych komputerów przemysłowych dedykowanych AI oraz specjalistycznych kart graficznych dla branż AI, IoT oraz Edge Computing. Udostępnia szereg rozwiązań z akceleracją GPU, wyposaża komputery oparte na architekturze ARM i x86 oraz układy ASIC w sztuczną inteligencję….

Czytaj więcej

Różnica pomiędzy NVMe a PCIe

Przy deskrypcji dysków SSD, termin „PCIe” jest zwykle pisany razem ze słowem „NVMe”, przez co może nasunąć się pytanie: Jaka jest różnica pomiędzy NVMe a PCIe? Nieustanny postęp technologiczny sprawia, że warto na moment cofnąć się do początków standardu…

Czytaj więcej